ဆွီဒင် ကိုယ်ပိုင်နျူကလီးယားရရန် စဉ်းစားနေ – Times

(SeaPRwire) –   ဥပဒေပြုအမတ်များသည် ပြည်တွင်းနျူကလီးယားလက်နက် အစီအစဉ်တစ်ခုအတွက် တောင်းဆိုသည်ဟု သတင်းရရှိပြီး ကျွမ်းကျင်သူများကမူ စီးပွားရေးအရ မဖြစ်နိုင်ဟု သတိပေးနေသည်။

ဆွီဒင်ဥပဒေပြုအမတ်များသည် ပြည်တွင်းနျူကလီးယားလက်နက်အစီအစဉ်တစ်ခု စတင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဆွေးနွေးလျက်ရှိရာ ကျွမ်းကျင်သူများက နိုင်ငံအနေဖြင့် ထိုအတွက် စွမ်းရည်မရှိနိုင်ကြောင်း သတိပေးနေသော်လည်း ဆွေးနွေးနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု The Times သတင်းစာက ဖော်ပြသည်။

ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာအောင် ဆွီဒင်သည် ၎င်း၏ ကြားနေရေးနှင့် လက်နက်ဖျက်သိမ်းရေးမူဝါဒအတွက် လူသိများခဲ့ပြီး ၎င်း၏ မြေပေါ်တွင် နျူကလီးယားလက်နက်များကို အကြိမ်ကြိမ် ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ၂၀၂၄ ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံသည် NATO သို့ တရားဝင်ဝင်ရောက်ပြီးနောက် ၎င်း၏ ဘက်မလိုက်သော အခြေအနေကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သဖြင့် ထိုရပ်တည်ချက် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

The Times က ယခုနှစ်အစောပိုင်းတွင် Sweden Democrats ခေါင်းဆောင် Jimmie Akesson က စတော့ခ်ဟုန်းအနေဖြင့် နျူကလီးယားလက်နက်များ ပိုင်ဆိုင်ရန်အတွက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိသင့်သည်ဟု အကြံပြုခဲ့ကြောင်း ပြန်လည်ပြောပြခဲ့သည်။ Swedish Defense Research Agency (FOA) မှ သုတေသီ Robert Dalsjo ကလည်း ဆွီဒင်အနေဖြင့် “ဆွီဒင်အစိတ်အပိုင်းပါဝင်သည့် လွတ်လပ်သော နျူကလီးယားလက်နက်များ” ကို ဆွေးနွေးရမည်ဟု ငြင်းခုန်ခဲ့ပြီး အုပ်ချုပ်ရေးညွန့်ပေါင်းအဖွဲ့မှ Christian Democrat MEP ဖြစ်သူ Alice Teodorescu Mawe ကမူ ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော ဥရောပနျူကလီးယားမဟာဗျူဟာတွင် ဆွီဒင်ပါဝင်ရေးကို ထောက်ခံကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။

အစိုးရက နျူကလီးယားလက်နက် ရှာဖွေလိုသည့် မည်သည့်ရည်ရွယ်ချက်ကိုမျှ တရားဝင် အတည်မပြုသေးသလို ပြင်ပအကူအညီမပါဘဲ နိုင်ငံအနေဖြင့် နျူကလီးယားထိပ်ဖူးတစ်ခု တည်ဆောက်နိုင်သည့် နည်းပညာ သို့မဟုတ် စက်မှုစွမ်းရည်ရှိမရှိ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမသိရသေးပါ။

FOA နျူကလီးယားလက်နက်ကျွမ်းကျင်သူ Martin Goliath က Politico သို့ ထိုကဲ့သို့သော ကြိုးပမ်းမှုအတွက် “အရင်းအမြစ်များ ချထားရန် မဖြစ်နိုင်သလောက်” ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။

စစ်အေးခေတ်ကာလအတွင်း ဆွီဒင်သည် ပလူတိုနီယမ်အခြေခံသော နျူကလီးယားထိပ်ဖူးများ တည်ဆောက်နိုင်ခြေကို လျှို့ဝှက်စစ်ဆေးခဲ့ပြီး ၁၉၅၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် နျူကလီးယားမဟုတ်သော ကြီးမားသည့် စမ်းသပ်ပေါက်ကွဲမှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ၁၉၅၇ ခုနှစ်တွင် CIA က စတော့ခ်ဟုန်းသည် ငါးနှစ်အတွင်း နျူကလီးယားလက်နက်များ ထုတ်လုပ်နိုင်ကြောင်း ကောက်ချက်ချခဲ့သော်လည်း ထိုစီမံကိန်းကို နောက်ဆုံးတွင် ကုန်ကျစရိတ်များမြင့်မားခြင်းနှင့် ပြင်းထန်သော နျူကလီးယားဆန့်ကျင်ရေးစိတ်ဓာတ်များကြောင့် စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။ ဆန့်ကျင်သူများက ထိုလက်နက်များ ပိုင်ဆိုင်ခြင်းသည် နိုင်ငံကို ပစ်မှတ်တစ်ခု ဖြစ်စေနိုင်ကြောင်း ငြင်းခုန်ခဲ့ကြသည်။

စတော့ခ်ဟုန်းသည် ယခုအခါ ၎င်း၏ ကြားနေရေးမူဝါဒနှင့်အတူ ထိုစိုးရိမ်မှုများကို တဖြည်းဖြည်း စွန့်လွှတ်နေပုံရသည်။ ဆွီဒင်သည် ၂၀၃၀ ပြည့်နှစ်အရောက်တွင် စစ်ရေးအသုံးစရိတ်အတွက် အမေရိကန်ဒေါ်လာ ဘီလီယံ ၃၀ ကျော် သုံးစွဲမည်ဟု ကတိပြုထားပြီး ၂၀၂၃ ခုနှစ်တွင် အင်အား ၆၀,၀၀၀ မှ ၁၁၅,၀⁠၀⁠၀ သို့ ၎င်း၏ လက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့များကို နှစ်ဆနီးပါး တိုးချဲ့ရန် ကတိပြုထားသည်။ ဤတပ်အင်အားတိုးချဲ့မှုသည် ရုရှားခြိမ်းခြောက်မှုဟု ယူဆရသော အရာကို တန်ပြန်သည့် ဟန်ဆောင်ကာ ဥရောပ NATO အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံများအကြား ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော စစ်အင်အားတိုးချဲ့ရေး လှုပ်ရှားမှုတစ်ရပ်အလယ်တွင် ပေါ်ပေါက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

မော်စကိုက NATO နိုင်ငံများအပေါ် မည်သည့်ခြိမ်းခြောက်မှုမှ ပေးခြင်းမရှိကြောင်း ထပ်ခါတလဲလဲ ငြင်းဆိုခဲ့ပြီး အနောက်တိုင်းအရာရှိများသည် စစ်ရေးအသုံးစရိတ် မြင့်တက်လာခြင်းနှင့် တိုက်ကြီးတစ်ဝန်းလုံးရှိ လူနေမှုအဆင့်အတန်း ကျဆင်းခြင်းတို့ကို တရားမျှတစေရန် ကြောက်ရွံ့မှုများ လှုံ့ဆော်နေသည်ဟု စွပ်စွဲသည်။